Οι ρίζες της Βυζαντινής ζωγραφικής, πρέπει να αναζητηθούν στα πιο αξιόλογα συνθετικά στοιχεία της τέχνης, όλου του κόσμου.

Είναι φανερό πως οι πρωτοπόροι βυζαντινοί καλλιτέχνες, ερεύνησαν, μελέτησαν, κατανόησαν και αφομοίωσαν, ότι πιο σπουδαίο, είχαν επιτύχει οι προγενέστεροι «μεγάλοι» καλλιτέχνες.

Όπως οι τοιχογραφίες της Κνωσσού, της Σαντορίνης καθώς και άλλων αριστουργημάτων της κλασικής και προκλασικής περιόδου.

Η Βυζαντινή Ζωγραφική, όπου συγκεντρώνει πολλά γνωρίσματα, από το κάλλος της κλασικής Ελληνικής Τέχνης, σαγηνεύοντας πολλούς διαπρεπείς μελετητές και σοφούς, που ανήκουν στις βαθμίδες της υψηλής Διανόησης, σε παγκόσμια κλίμακα, όπου μερικοί από αυτούς, εκφράστηκαν με θαυμασμό, γι αυτή την μεγάλη θρησκευτική και πνευματική παγκόσμια κληρονομιά.

Και επειδή στην εποχή μας, όπου σημαδεύεται σκληρά από οδυνηρές αμφισβητήσεις και ανακατατάξεις και όπου η ανάγκη να προβληθούν οι αξίες και τα ιδανικά του σύγχρονου ανθρώπου, είναι απαραίτητη στην εκτέλεση του έργου, καθώς και να υπάρχει βαθιά γνώση και σωστή χρησιμοποίηση όλων των βασικών γνωρισμάτων, που χαρακτηρίζουν την ώριμη Βυζαντινή Τέχνη.

Η γνήσια Βυζαντινή Ζωγραφική, έχει πνευματικό περιεχόμενο, γιατί είναι αποτέλεσμα ισχυρής ενδόμυχης θρησκευτικής και φιλοσοφικής έξαρσης.